Tradycja wigilii jest jednym z piękniejszych wydarzeń w naszej kulturze. Nie inaczej jest u nas. Zapraszamy siebie nawzajem, przygotowujemy kolację, modlimy się, składamy życzenia, śpiewamy kolędy i dzielimy się prezentami. Zresztą każdy wie 🙂

Tego roku obchodziliśmy wigilię w piątek 20 grudnia, czyli nietypowy dla nas dzień spotkań. Studenci czekali na duszpasterza.

„Będziemy świętować jak będziemy razem” Spotkanie jest świętem.

Po raz pierwszy robiliśmy Alphe w „Łączniku” PO. Piękne spotkania przy miasteczku studenckim kosztowały nas dużo pracy organizacyjnej.

W każdą środę przygotowywaliśmy miejsce do dzielenia się wiara, poznania Kerygmatu i wejścia w świat modlitwy. Przez te kilka godzin korytarz łącznika był świadkiem radości wierzących młodych ludzi. Jak zawsze zaczynaliśmy pyszna kolacją (za treściwe zupy dziękujemy Wioli i jej mężowi). Po kolacji był czas na prowadzone przez nas wykłady i świadectwa. Na zakończenie był czas dyskusji w grupach.

Dobre doświadczenie tam w łączniku i Otmuchowie, gdzie byliśmy na owocnym weekendzie!

Rozpoczęliśmy nasze poranne roraty, dwa dni za nami, a już całkiem spore grono podjęło się pobudki przed 6:00.
Na co czekasz? Czy masz za kim iść w swoim czekaniu?
Sztuka Czekania to dar, o który trzeba dbać całe życie. Taki temat towarzyszy nam każdego ranka adwentu. Czy jeszcze w tym świecie potrafimy czekać?
#Sztukaczekania