#DarMuzycznych – Tau Last Minute

Mówią, że czas to najcenniejszy dar, jaki możemy otrzymać. Niektórzy chcieliby może nawet
dostawać go w prezencie na urodziny, paradoksalnie, bo ten dzień to dla każdego rok więcej do
doświadczenia. Są momenty, w których każdy z nas uświadamia sobie, że płynie on tak szybko, jak
każda sypka substancja przez palce. Nie zdążymy się obejrzeć a tu mamy dzień więcej, tydzień,
miesiąc, rok i nagle jesteśmy na emeryturze. Powracamy myślami i uczuciami do przeszłości, gdy
byliśmy dzieciakami i czuliśmy się beztrosko, bezpiecznie, szczęśliwie po prostu. Myślimy o młodości,
która mogła być pełna potknięć, o tym co byśmy zmienili, jakie decyzje podjęlibyśmy dzisiaj, co
zrobili, gdyby czas się cofnął. Znowu z drugiej strony nadmiernie może rozmyślamy, co będzie kiedyś.
Co jeśli pójdę w życiu złą drogą, co jeśli zmarnuję życie, co będę robić za kilka lat, gdzie będę… A gdzie
w tym wszystkim jest miejsce na TERAZ, gdzie jest miejsce na życie? Jest jeszcze czas na nie pośród
tych wszystkich myśli i rozważań? Popularnym stało się stwierdzenie „żyj, jakby dana chwila była
Twoją ostatnią”. Coś w tym jest. Cały czas planujemy, przypominamy, analizujemy, ale przecież w tym
tylko nie ma życia, to jest coś, na co teraz nie mamy aż takiego wpływu. To co możemy zrobić, to żyj
teraz i tu, takimi jakimi jesteśmy, z takimi ludźmi, którzy teraz właśnie przy nas są, z tym, czym teraz
właśnie się zajmujemy. Możemy wykorzystywać każdy moment w trakcie jego trwania. Korzystać z
tych chwil, które mamy, które nas złapały, które nas spotykają, by móc przeżywać je najpełniej i
najlepiej jak każdy może indywidualnie, jaki jest akurat wtedy, co akurat wtedy czuje. Mamy wiele
lęków, obaw, co do przyszłości, ale samym martwieniem jesteśmy w stanie dostać odpowiedzi na
worek naszych pytań? Może odpowiedź przyjdzie z czasem, powoli. Mamy także wiele interpretacji
co do swojej przeszłości. Czy da się to zmienić? Może jest już czas, by zacząć to akceptować i mierzyć
się z tym, jak ona wpłynęła na nas DZISIAJ, jacy dzisiaj dzięki niej jesteśmy. Czas leci, jakby biegł w
maratonie. Ty oddychaj, tak jak potrafisz to dzisiaj. Tak, jak czujesz to dzisiaj. Tak, jak czujesz to teraz.
Nasz Tato nie jest Bogiem każdego czasu, tego przeszłego, przyszłego, ale przede wszystkim
teraźniejszego. Chce się z Tobą spotkać takim, jakim jesteś teraz. Smutny, uśmiechnięty,
zaniepokojony, zajęty nauką, leniwy, z zaległościami, z wyrzutami, z wdzięcznością, z tęsknotą, z
miłością. Do takiego, jaki jesteś dzisiaj, bo taki jesteś prawdziwy. On jest Bogiem Prawdy i tą prawdę
o Tobie kocha, bo jest najbardziej autentyczna. Spróbuj pooddychać prawdą, z Nim właśnie. Jesteś
kochany.

Paweł i Ania